Klever ROBLA SOLO MIL - Odoławiacz w płynie 65 ml

ROBLA SOLO MIL – preparat do czyszczenia luf w płynie. Usuwa stare zapieczenia miedzi i tombaku osadzone w lufie.
Robla Solo Mil pomaga w utrzymaniu w czystości lufy, podnosi celność i przedłuża żywotność lufy.
Robla solo Mil oparta jest na specjalnej kombinacji preparatów czyszczących z amoniakiem. Dzięki temu usunięte zostają z lufy pozostałości miedzi, tombaku i ołowiu, natomiast stal, chrom i nikiel nie wchodzą w reakcję z preparatem czyszczącym.

Sposób użycia:

Bardzo silne zabrudzenie lufy: zatkać wylot lufy korkiem lub gumową zatyczką i wlać do lufy ROBLA solo Mil i odczekać maksymalnie do 12 godzin. Po upływie 12 godzin usunąć preparat. UWAGA: dłuższe pozostawienie preparatu w lufie może doprowadzić do jej korozji.

Umiarkowane zabrudzenie lufy: przecierak lub szmatkę bawełnianą nasączyć preparatem ROBLA solo Mil i wielokrotnie czyścić lufę.

Kolory zielony do niebieskiego pokazują usunięcie miedzi i tombaku, natomiast pozostałości ołowiu i cyny nie barwią preparatu.

Po czyszczeniu ROBLĄ lufę należy osuszyć i spryskać BALLISTOL-em lub GUNEX 2000, w celu zabezpieczenia lufy przed korozją.

UWAGA: preparat ROBLA solo Mil jest na tyle silny, że jego dłuższy kontakt z oksydą może spowodować jej odbarwienie. W przypadku zetknięcia ROBLI z oksydowanymi częściami broni należy broń osuszyć lub spłukać wodą. Jeżeli oksyda została naruszona należy użyć preparatu do oksydowania na zimno KLEVER Schnellbruniereung.

Historia firmy F.W.KLEVER

W 1874 roku Friedrich Wilhelm Klever, prawnik interesujący się gospodarką, wybudował w Kolonii w Niemczech zakłady chemiczne F.W.Klever. Rozpoczął produkcję olejów i tłuszczów uzyskiwanych na bazie węgla kamiennego. Aby uniezależnić się od źródeł dostawy surowca, kupił kopalnię. Na przełomie XIX i XX wieku cesarska armia potrzebowała uniwersalnego oleju, który nie tylko byłby odpowiedni do konserwowania metalowych części broni, ale także umożliwiałby utrzymanie w należytym stanie i ochronę drewnianych kolb i elementów ze skóry. Jednocześnie wymagano, aby mógł on służyć żołnierzom jako smarowidło lecznicze na mniejsze rany, skaleczenia i stłuczenia.